My brother cut!
My brother
ว่าจบร่างหนาก็ถอดเสื้อของตัวเองที่อยู่บนตัวน้องออก แล้วจับให้น้องนั่งคร่อมอยู่บนตักแกร่ง
ยอดอกสีอ่อนที่กำลังแข็งชูชันปรากฏต่อสายตาอย่างพอดิบพอดี ไหนจะอะไรต่อมิอะไรที่บ็อกเซอร์ตัวบางแทบปิดเอาไว้ไม่อยู่
จูบแสนเร่าร้อนและดูดดื่มยังคงดำเนินไป แดเนียลเคยถามตัวเองแล้วหลายครั้งว่าทำไมถึงทำแบบนี้กับน้อง และเขารู้ดีว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด แต่ใครมันจะไปห้ามได้ล่ะ
“อื้ออ~”
เรียวนิ้วสวยของคนบนตักค่อยๆบรรจงถอดเสื้อกาวน์ของคุณหมอหนุ่ม แล้วริดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างช้าๆ ทั้งๆที่เรียวลิ้นยังเกี่ยวกระหวัดกันอย่างโหยหา
‘ก็ จีฮุน ขี้ยั่วนี่นา’
อกแกร่งและหน้าท้องเป็นลอนสวยเป็นอิสระ เมื่ออาภรณ์ถูกปลดเปลื้องออกไป และคนเป็นน้องก็เริ่มรู้สึกได้ถึงความแข็งขืนที่ดุนดันสะโพกมนจากทางด้านล่าง
พี่แดเนียลจูบเก่งนั้นเป็นเรื่องที่จีฮุนรู้มาตั้งนานแล้ว แต่การจูบโดยไม่ปล่อยให้เขาได้หายใจเลยมันก็จะใจร้ายเกินไปแล้ว กำปั้นเล็กทุบลงบนแผงอกเป็นการประท้วงขออากาศหายใจ
“อื้ออ..”
ร่างสูงจึงให้โอกาสคนตัวเล็ก ผละริมฝีปากออกจากกัน จีฮุนหอบหายใจถี่ เป็นภาพที่ออกจะยั่วยวนไปสักนิด ภาพของคนตัวเล็กที่ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า กำลังหอบหายใจหนักๆแถมเรียวลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันเมื่อครู่ก็ยังคงมีน้ำสีใสเปียกชื้นเชื่อมต่อกันอยู่ แดเนียลจึงพลิกให้อีกคนลงไปนอนราบบนเตียงโดยมีวงแขนแกร่งคร่อมทับเอาไว้
“จีฮุนนา..”
เสียงทุ้มต่ำทำเพียงแค่เรียกชื่อเบาๆ มันก็เพิ่มพูนอารมณ์ภายในของคนตัวเล็กได้ดี มือแกร่งเริ่มล้วงเข้าไปใต้บ็อกเซอร์แล้วเจอกับบางสิ่งที่กำลังตื่นตัว
“อ้ะส์ พะ..พี่..ซี้ดด”
“แฉะไปหมดแล้วนะ”
คนเป็นพี่สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่ส่วนปลาย มือใหญ่จึงค่อยๆกำรอบส่วนแข็งขืน แล้วรูดขึ้นลงช้าๆ
“อ๊าาส์!! พี่! อืออ..”
“ไหนตอบพี่สิ ร่างกายคนเรามีกระดูกกี่ชิ้น”
ถึงเวลาเรียนชีวะแสนสนุกกับว่าที่คุณหมอแล้ว ร่างสูงขยับข้อมือด้วยจังหวะเนิบๆ แบบที่ตั้งใจแกล้งให้คนใต้ร่างรู้สึกเสียวจนแทบทนไม่ได้
“อ๊ะส์ 216 .. อึก!”
“ผิดครับ”
“ฮืออ พี่ขยับ อ้ะ! เร็วหน่อยฮะ”
“คนตอบผิดไม่มีสิทธิขอร้องอะไรนะ” น้ำเสียงอ่อนโยนขัดกับการกระทำของแดเนียล ทำเอาจีฮุนแทบคลั่ง
และในเมื่อแดเนียลไม่ขยับ ร่างบางเลยค่อยๆขยับสะโพกถูไถกับฝ่ามือที่กำรอบแกนกายอยู่ ร่างเล็กสอบสะโพกเข้าหาฝ่ามือตามแรงอารมณ์
“ฮืออ..อึก พี่จ๋า..”
และแน่นอนว่าแดเนียลไม่ได้ยอมง่ายๆ ร่างสูงดึงกางเกงตัวบางออกจากสะโพกมน ทำให้บางอย่างชูชันขึ้นมาเมื่อเป็นอิสระ
เรียวขาถูกยกดันขึ้นให้อ้ากว้างออกเผยให้เห็นช่องทางสีสดด้านหลัง
แดเนียลปลดกางเกงแล้วคว้าเอาแกนกายแข็งขืนออกมาถูไถไปตามร่องก้นของคนเป็นน้อง ใช้ส่วนหัวกดลงไปเบาๆตรงช่องทางปิดสนิท
“อ๊ะส์!”
ความเสียวซ่านและความต้องการในกามารมณ์พุ่งสูงขึ้นภายในร่างกายเล็กตรงหน้า ร่างบางแอ่นสะโพกรับสัมผัสเบาบาง พร้อมทั้งร้องขอมากขึ้น
“อืออ ขอ..”
“หึ สมองส่วนไหนควบคุมความรู้สึก”
คนเป็นพี่ยังไม่ยอมเลิกเล่นถามตอบวิชาชีวะ ทั้งๆที่คนใต้ร่างแทบไม่เหลือสติแล้ว
“ส่วนหน้า อ๊าาาาาส!!!”
ร่างบางตอบคำตอบที่ถูกต้องออกมาพร้อมๆกับเสียงครางหวานหู เพราะรางวัลที่ได้รับจากคนด้านบน
ติวเตอร์จำเป็นเมื่อได้รับคำตอบที่ถูกใจก็ไม่รอช้า กระแทกแกนกายเข้าไปข้างในจนมิดด้ามแล้วแช่ค้างเอาไว้นิ่งๆ
“อืม จีฮุน อย่ารัดแน่น”
“อ๊ะ พี่แดน ขยับหน่อย”
แดเนียลใช้มือยึดสะโพกกลมไว้แน่นเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กทำอะไรเอาแต่ใจอย่างเช่นการสวนสะโพกเข้าหาส่วนแข็งขืน
“อสุจิใช้อะไรในการเคลื่อนที่”
หลังจากฟังคำถามก็ทำให้จีฮุนหน้าแดงขึ้น ถามคำถามสองแง่สองง่ามทั้งๆที่ ยังคงคาส่วนนั้นเอาไว้ในตัว
“ฟะ..แฟลกเจลลัม”
“อึก อ๊ะๆๆ อ๊ะส์ “
เหมือนความอดทนของคุณหมอในคาบติวเตอร์จะหมดลงเพียงเท่านี้ เพราะทันทีที่ร่างเล็กตอบคำถามถูก คนด้านบนก็สอบสะโพกกระแทกเข้าออกไม่ยั้ง จนคนใต้ร่างกระเด้งไปตามจังหวะการสอดใส่
“อ๊ะ พี่แดน อ๊า ซี๊ดด อ่าาห์ พี่จ๋า”
คุณหมอแดเนียลคงกำลังตั้งใจปล่อยอสุจิเข้าไปในตัวของน้อง เมื่อถึงฝั่งฝัน หยาดน้ำสีขุ่นข้นเพราะไม่ได้ปลดปล่อยมานาน ก็ถูกปล่อยเข้าไปด้านใน แถมยังเลอออกมาด้านนอก
ร่างหนาถอนแกนกายออกมาอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงดังน่าอาย ก่อนจะทิ้งตัวนอนหงายไปบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า
“จีฮุนไปอาบน้ำนะครับ พี่ขอนอนก่อน”
ร่างบางหงุดหงิดเล็กน้อยที่กิจกรรมครั้งนี้จบลงเพียงแค่ครั้งเดียว แต่ก็เข้าใจว่าคนเป็นพี่คงจะเหนื่อยสะสมมานาน
จีฮุนค่อยๆดันตัวเองลงมาที่ปลายเตียง แล้วลงมือปลุกบางสิ่งที่เพิ่งจะสงบลงให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เรียวลิ้นลากผ่านท่อนเอ็นอุ่นจากโคนไปถึงส่วนหัว แล้วงับเบาๆเรียกเสียงครางต่ำจากคนที่นอนอยู่
“อืมม จีฮุน พี่ไม่ทำให้แล้วนะ”
แต่คำปฏิเสธไม่สามารถหยุดร่างเล็กได้ เมื่อริมฝีปากแดงสดครองลงไปที่ไอติมอุ่นเรียบร้อยเพื่อปลุกให้มันตื่นขึ้นพร้อมใช้งาน
ใช้เวลาไม่นานคนเป็นพี่ก็พร้อม จีฮุนใช้มือประคองแท่งเอ็นไว้ก่อนจะดันมันเข้าไปในช่องทางช่ำน้ำที่บวมเล็กน้อยจากกิจกรรมรุนแรงก่อนหน้า
“อึ้ก อ๊าา พี่จ๋า ลึกอีก.. “
ค่อยๆทิ้งน้ำหนักตัวกดทับลงไปให้แกนกายได้เข้าไปลึกขึ้นจนสุดทาง แล้วจึงเริ่มขยับสะโพกกลมขึ้นลงช้าๆ
“ซี้ดด อื้ออ เสียววอ๊ะ”
ภาพตรงหน้าทำเอาแดเนียลแทบบ้า ร่างเล็กเปลือยเปล่าที่กำลังร่อนสะโพกอยู่บนตัวเค้ามันช่างยั่วยวน รวมถึงโพรงอุ่นที่กำลังตอดรัดแท่งเอ็นแน่น
“อ๊ะส พี่ จะเสร็จแล้ว”
เมื่อกิจกรรมใกล้สิ้นสุดลง ร่างสูงที่อยู่ข้างใต้ก็ช่วยให้คนเป็นน้องได้เสร็จสมเร็วขึ้น ด้วยการกระแทกสะโพกแกร่งสวนกลับไปพอดีกับจังหวะที่น้องกระแทกลงมาพอดี ทำเอาคนบนตัวกรีดร้องไม่ได้ภาษา
“อ๊างงง อ๊าส์..!!”
ทั้งสองคนปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง คนตัวเล็กี่นั่งทับคนพี่อยู่ลุกขึ้นให้แกนกายหลุดออกจากช่องทาง แล้วค่อยๆคลานลงมานอนในอ้อมกอดของพี่ชาย
“อื้ออ น้องคิดถึงพี่นะ”
“ยังไม่หายคืดถึงหรอ สงสัยต้องต่ออีกรอบ”
จุ้บ~😘
คนใจบาปก็คือ นายานา นายานา
ฮือออ คุกนะคะเนี้ย ความบราเธอร์โซน
ให้อภัยในความผิดบาป
แล้วกลับไปเม้นท์ในเด็กดีด้วยน้าา
เลิ้ฟฟฟ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น